Kan iemand mij zeggen of het beklimmen van de berg te doen is met kinderen. Die van 15 daar twijfel ik niet over maar wel over die van 12. Eigenlijk willen we het heel erg graag maar als mensen ervaring hebben en het echt te zwaar vinden dan vrees ik dat ik maar met de jongste een paar dagen moet achter blijven.
Wie heeft dit al eens gedaan met kinderen ????
groeten Elma
Hmm…mijn vriendin en ik zijn in de 20…en hebben beiden een redelijke tot goede conditie. We hebben de klim begin september gedaan, het was heel erg zwaar.
Ik denk dat het zelfs voor iemand van 15 echt een beproeving is. In tegenstelling wat de reisbureaus doen overkomen, is het eigenlijk best een gevaarlijke tocht. Vooral in de nacht is het bar.
Vele volwassen mensen ‘vielen af’, soms uitputting, hoogteziekte of gewoon om psychische redenen. Nogmaals, wij zijn niet ongeoefend, maar het is echt een helletocht….
Je vertrekt in de ochtend en komt tussen 14.00 en 17.00 aan op de rustplaats. Wij gingen redelijk snel naar boven en deden er iets meer dan 4 uur over. Achter elkaar recht naar boven trappen lopen (sommige treden zijn 50 cm).
Mijn hardslag is normaal 60, maar wilde de verdere middag, avond en nacht niet onder de 80 komen. Ademen ging een stuk moelijker doordat de lucht zo ijl (eil?) is.
Je slaapt een paar uur (als het lukt) en gaat 's nachts tussen 2 en 3 weer verder de berg op. Het is donker en koud. Het kan glad zijn. Op sommige stukken moet je je aan een dik touw omhoog trekken. Je beweegt op een gegeven moment voetje voor voetje voort en toch ben je continue buiten adem.
We kwamen langs een Nederlands koppel. Zij gingen weer terug naar de rustplaats omdat de jongen (in de 20) hoogteziekte had gekregen.
Het laatste stuk is ijskoud. Ik had 4 lagen aan, waaronder een dikke trui en een winterjas.
Het laatste stukkie wilde ik opgeven (ik dacht: wat ik nu nog verder klim moet ik ook weer terug! 
) Maar onze gids Januarius gaf me een schop onder m'n kont en ik heb de top gehaald. Met veel pijn en moeite.
Dan begint de terugtocht. Ik vond dat minder erg dan de heenweg, omdat ik weer steeds normaler kon ademen. Ilya vond de terugtocht zwaarder. Achteraf blijkt ook wel dat de terugtoch het slechtst is voor je lichaam. Ik heb 5-6 dagen spierpijn gehad.
Ik schrijf dit stukje omdat ik iedereen die overweegt de berg te beklimmen moet weten dat het niet een leuk gezellig tochtje door een heuvelachtig landschap is. Het is zwaar (ook als je een goede conditie hebt!), je hebt geen puf om gezellig te kletsen, en je dagen daarna ben je nog moe en heb je pijn.
Ik zou het wegens de gezondheidsrisico's voor je kinderen niet doen. Er zijn zat andere leuke en spectaculaire dingen die je kinderen leuk zullen vinden. Bijvoorbeeld duiken of snorkelen (bijvoorbeeld bij duikschool Watercolours op Perhentian) of de jungle in en krokodillen en olifanten spotten op Borneo!!
Groetjes,
Saar
Ik heb de berg ook beklommen maar ben niet tot aan de top gekomen en dus halverwege gestopt ( 3300m) Ik heb normaal last van bronchitus en merkte dat dat op de berg een extra obstakel was, Na ongeveer een km te hebben geklommen kreeg ik last met ademhalen en dat werd natuurlijk alleen maar erger ( tocht is ongeveer 6km naar boven). Op het laatst was het een stap omhoog en dan adem happen. Begrijp me niet verkeerd ik heb een redelijke conditie ( sport 2x per week ) maar vond de klim echt tegenvallen. Van mijn groep van 20 man is 10 man begonnen met klimmen en van die 10 zijn er maar 5 doorgegaan naar de top. In een reisgids las ik overigens ook dat er in 2003 nog een 20 jarig meisje is overleden door hoogteziekte. Conclusie we hebben onze reisorganisatie geinformeerd niet meer in de brochure te zetten dat iedereen met een redelijke conditie het aan kan, het vergt mentaal en fysiek behoorlijk wat van je …. over de spierpijn van dagen naderhand maar niet te spreken…. we hebben mensen gezien die de trap in ons motel niet meer op of af konden ….
Het is dus erg moeilijk advies te geven want ik heb ook kinderen gezien die nergens last van hebben… in een gezin ; een meisje dat huilend omhoog kroop en een jongen die fluitend naar boven liep………………….kortom .succes met beslissen 
))
Tjonge wat een negatieve reacties!
Maar ik begrijp dat de eerste twee reacties (Ilya en Saar) met z'n tweeën deze tocht hebben gemaakt.
Toen ik de berg beklom had ik een vrij slechte conditie. Een aantal maanden gereisd, veel gefeest en ik rookte vrij veel. Nu kan ik niet zeggen dat het een makkie is maar het is zeer zeker goed te doen. Zonder al teveel moeite ben ik boven gekomen. Het scheelt wel of het regent of niet, dat kan het een stuk zwaarder maken.
Ik heb mensen van boven de 60 naar boven zien komen. Ik heb niet heel erg veel verstand van wat een kind van 12 kan, maar je kan altijd kiezen bij de eerste stop (overnachtingsplek) kijken of je naar de top wil of niet.
Het is meer een kwestie van discipline en doorzettings vermogen dan lichamelijke gesteldheid mijns inziens. Aastma of bronchitus is op deze hoogte wel een zware belemmering lijkt me vanwege de ijle lucht.
Natuurlijk moet je uitkijken voor hoogteziekte maar als je deze symptomen in de gaten houdt kan er weinig gebeuren. Je kan tenslotte altijd naar beneden. Ook scheelt het veel en is het verstandig, om de dag voordat je naar boven gaat, op tijd bij het beginpunt te zijn (op 2900 meter als ik me niet vergis). Dan kan je lichaam wennen aan deze hoogte.
Ik vond het igg een geweldig mooie tocht. Je ziet 3 soorten landschappen aan je voorbij trekken en als je mooi weer hebt kan je zelfs de zee zien op de top. Het is een overwinnelijk gevoel als je de top eindelijk haalt. En ach, wie wordt er slechter van een beetje spierpijn? Je bent toch geen m***** :-D
Succes met je keuze,
Gr,
Thijs
Het hangt idd niet volledig af van je conditie, maar ook van je doorzettingsvermogen. Dat neemt niet weg dat het een flinke aanslag op je lichaam is. (ik dacht dat lukt mij makkelijk als iemand het met een gemiddelde conditie ook al kan; zelf loop ik erg veel hard)
Wat betreft kinderen de berg op. Ik ben bang dat kinderen minder snel de signalen zullen herkennen van hoogteziekte. Dat kan dus heel gevaarlijk zijn.
Spierpijn zorgde dat ik veel mensen aan het lachen heb gemaakt. 
Zelfs kon ik er minder hard om lachen. 
Nou allemaal erg bedankt voor jullie reacties. Het wordt er overigens niet makkelijker op. De jongste gaat in elk geval niet daar ben ik al uit. Zij is ook nog eens verstandelijk gehandicapt en wij behandelen haar zo veel mogelijk in de trant van “eerst proberen en dan pas roepen dat je het niet kan”maar dit lijkt me toch een stapje te ver. Die van 15 is een enorme bikkel die zeer sportief is, iedere dag 15 km. heen en terug naar school fietst en 3 keer in de week hockeyd. Zij heeft gewoon een goede conditie en heeft ook behoorlijk doorzettingsvermogen.dus die moet dat volgens mij wel kunnen. Samen met haar vader zijn ze zeer avontuurlijk ingesteld en zij houden wel van een beetje afzien.
NOgmaals heel erg bedankt voor jullie reactie.
groeten Elma
Beste Elma,
Tja, de berg, velen die hem beklimmen en o zo vele reacties.
Ik denk dat de problemen met deze berg in drie categorieen op te splitsen is:
1) de conditie, hier ontbreekt het nog wel eens aan.
Het blijft een berg beklimmen en als dan in de reisgidsen staat dat dit makkelijk te doen is, dan denken de mensen zonder lichamelijke training dat dit gemakkelijk kan, niet dus.
2) Dan is er nog hoogteziekte. Iemand heeft er last van, of niet, daar kan niet voor worden getraind. Heeft niets met getraind heid te maken, staat daar geheel los van. Symptonen zijn gemakkelijk te herkennen, voel je je lekker klim je door, voel je je beroert, dan kun je niet meer klimmen. Enige remedie voor hoogteziekte is dalen, wordt je vanzelf weer beter. Gevaarlijk (ehh in normale omstandigheden, als je klimt mag je enkel klimmen als je niet aan een of andere ziekte hebt, dat moet je vooraf ook altijd lezen !!!) is het niet. Je bent snel genoeg weer beneden en uit de gevaren zone. (volgens mij is in 2003 een meisje overleden door slecht weer, en niet door hoogteziekte. Overigens zijn er maatregelen genomen. Zo kan het nu gebeuren dat er bij slecht weer niet geklommen mag worden, iets wat vroeger nooit zou worden gezegd, ook de persoonlijke controle (waar is men op de berg) is beter. (of het moet gebeurt zijn in de drie maanden dat ik nederland was).
3) Het weer. Tja, de meeste slechte ervaringen van mensen hangt vaak samen met het weer. Mooi weer, droge kleren, minder koud, positief klimweer, meesten halen dan de top. Minder weer, halen de meeste de top niet .
Nu het leeftijds probleem. Ik heb een neefje gehad die met mijn zwager de berg beklommen heeft, nergens last van gehad. Hij raakte zelfs als eerste smorgens de top aan. Ikzelf denk dat het met de conditie (beweeglijk heid) van kinderen wel goed zit, ze zullen ook minder spierpijn hebben.
Overigens, heb ik onlangs wel weer gehoord dat de prijzen voor accommodatie volgend jaar, weer hoger zullen zijn. Hmmm, zo goed is die accommodatie niet, dus de reden van de verhoging is mij onduidelijk, ik ga zeker bij SSL klagen, zodra iemand met mij wil klimmen .
Groeten uit Sabah.
Olaf.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's